กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว พระเจ้าได้ทรงเรียกนิ้วทุกนิ้วมาเข้าประชุม เพื่อจัดตำแหน่งของนิ้วต่างๆ
นิ้วแรกมีนิสัยเกเร และชอบกลั่นแกล้งนิ้วอื่นที่อ่อนแอกว่า จึงไม่มีใครชอบและอยากคบด้วย
พระเจ้าจึงทรงตั้งชื่อนิ้วนี้ว่า “นิ้วโป้ง” พระองค์ทรงจัดให้นิ้วโป้งอยู่ไกลจากนิ้วอื่นๆ มากที่สุด
และทรงเสกให้นิ้วโป้งเป็นนิ้วที่สั้นที่สุด เพื่อไม่ให้รังแกผู้อื่นได้อีกต่อไป
นิ้วต่อไปมีนิสัยถือตนว่าตัวเองมีอำนาจ ชอบใช้อำนาจสั่งโน่นสั่งนี่
พระเจ้าจึงทรงตั้งชื่อนิ้วนี้ว่า “นิ้วชี้” และทรงวางนิ้วชี้ไว้อยู่ข้างๆ นิ้วโป้ง
เพื่อนิ้วโป้งจะได้เกรงกลัว จนไม่กล้าเกเรหรือกลั่นแกล้งใครอีก
นิ้วต่อไปมีนิสัยรักความยุติธรรม มีความกล้าหาญและรักความถูกต้อง
พระเจ้าจึงทรงเสกให้นิ้วนี้เป็นนิ้วที่ยาวที่สุด เพื่อที่จะคอยดูแลนิ้วอื่นๆ ได้
และได้วางไว้ข้างๆ นิ้วชี้ เพื่อคอยเตือนสตินิ้วชี้ให้รู้จักใช้อำนาจที่มีอย่างยุติธรรม
และด้วยนิสัยรักความยุติธรรมนี่เอง พระเจ้าจึงทรงตั้งชื่อนิ้วนี้ว่า “นิ้วกลาง”
นิ้วต่อไปเป็นนิ้วแห่งความรักและคำสัญญา มีนิสัยอ่อนโยน ซื่อสัตย์และมั่นคงในความรัก
ด้วยนิสัยคล้ายผู้หญิงนี่เอง พระเจ้าจึงทรงตั้งชื่อนิ้วนี้ว่า “นิ้วนาง”
และจัดวางนิ้วนางให้อยู่ข้างๆ นิ้วกลาง เพื่อนิ้วกลางจะได้คอยดูแลนิ้วนางที่อ่อนโยนได้
นิ้วสุดท้าย “นิ้วก้อย” นิ้วก้อยเป็นนิ้วแห่งมิตรภาพ เพราะนิ้วนี้เป็นนิ้วที่เล็กที่สุด
ฉะนั้นจึงมักโดนนิ้วโป้งจอมเกเรแกล้งอยู่เป็นประจำ
พระเจ้าจึงทรงจับนิ้วก้อยไปวางไว้ข้างๆ นิ้วนาง ซึ่งไกลจากนิ้วโป้งมากที่สุด
บางทีพระเจ้าก็บอกอะไรเราจากนิ้วของเราเอง พระองค์เสกนิ้วโป้งให้สั้นๆ ดูน่าเกลียด
เพื่อจะเตือนเราว่า ถ้าเราเป็นคนเกเร นิสัยไม่ดี ถึงแม้ว่าเราจะดูดีอย่างไร
เราก็จะเป็นคนน่าเกลียดในสายตาคนอื่น ไม่มีใครอยากจะสมาคมด้วย
พระองค์จับนิ้วชี้ไว้ข้างๆ นิ้วโป้งเหมือนจะเตือนเราว่า
บางทีคนที่เกเรมากๆ ก็อาจต้องให้คนที่มีอำนาจเหนือเขา หรือคนที่เขาเคารพเชื่อฟังดูแลเขา
จึงจะทำให้เขาหยุดนิสัยเสียนั้นได้
พระองค์ทรงจัดนิ้วชี้ไว้ข้างนิ้วกลาง เพื่อเตือนเราอีกว่า ถ้าเรามีอำนาจอยู่ในมือ
เราก็ต้องใช้มันอย่างถูกต้องและยุติธรรม
พระองค์ทรงสร้างนิ้วก้อยและนิ้วนางไว้อยู่ข้างกัน เพื่อบอกเราว่า..
มิตรภาพที่ดีนั้นเป็นจุดเริ่มต้นของความรัก และไม่มีความรักแท้จริงใดๆ ในโลก
ที่ปราศจากมิตรภาพและการให้อภัยเช่นกัน
Big12s's Blog 
ใส่ความเห็น